Vandaag is de laatste dag van onze korte kennismaking met Tasmanië en op het programma staat een 3-uur durende cruise langs de ruige zuid-oostkust, op de Tasman Peninsula. Ik heb mij nog niet helemaal goed ingelezen en laat het maar op mij af komen. Maar als ik in de bus er naar toe toch nog even de folder doorlees, zie ik dat een warme jas, handschoenen en een muts worden aanbevolen om mee te nemen. Oeps…., die had ik niet op mijn lijstje staan om in te pakken voor mijn reis naar Australië.

Aangekomen bij de kade staat er al een stevige wind en ik heb het koud in mijn warme vest. Wat gaat dat worden….
We worden heel vriendelijk ontvangen door een echte aussie. Hij praat met dat duidelijke australische accent, dat mij altijd een warm gevoel geeft nadat ik 20 jaar geleden, tijdens mijn eerste reis, verliefd ben geworden op dit land. Hij vertelt (blijkt later) vol passie over de kust, de zee en de dieren die er leven. Mijn zorgen zijn voor niets, want we worden allemaal in een “elegante” grote rode wind/regencape met capuchon gehezen en warme handschoenen zijn aanwezig. Er is ruimte voor maximaal 41 passagiers op de stoelen met gordel waar iedereen op plaats moet nemen. We kijken allemaal recht vooruit en de schipper geeft gas…..

Wat een super mooie ervaring is dit, het hoogtepunt van mijn korte bezoek aan Tasmanië. Er wordt heel veel verteld en regelmatig stopt de boot bij de prachtige kliffen, grotten, doorgangen of baaien die deze kust rijk is. Dan kunnen we even uit de gordel en kan ik prachtige foto’s maken. Als we varen gaat het hard en giert de wind om mijn oren, maar ik blijf lekker warm in de regencape en die wollen handschoenen zijn zeker niet overbodig. We zien pinquins en zeeleeuwen die op de rotsen liggen of aan het spelen zijn in het water. Dolfijnen laten zich helaas niet zien en voor de walvissen is het het verkeerde seizoen, maar dat mag de pret niet drukken. Uiteindelijk gaan we nog een stukje open zee op en dan kan het gas pas echt open. De boot komt af en toe bijna los van het water, heerlijk!

Drie uur lijkt lang, maar door de afwisseling en de goede verzorging van de gastheren die af en toe met een koekje of cracker langskwamen, is het zo om. Weer een prachtige ervaring rijker in het veelzijdige Australië.